verhaal van een vriend....

Toen kwam er een jaar waar alle kinderen probeerden vrienden te verzamelen op Hyves. 'Hoe meer vrienden hoe populairder' was de grote regel. Tot een van de jongens dacht grappig te zijn en een nep account aanmaakte. Hij ging cyberpesten. Ik heb elke dag gehuild. Geen idee wat er mis met me was of waarom ik niet geaccepteerd werd. Toen ik eindelijk naar de naar de middelbare school mocht, dacht ik dat het allemaal wel afgelopen zou zijn. Dat bleek toch anders uit te pakken. Die vervelende kinderen van de basisschool zag ik nooit meer, alleen hadden ze nog wel wat aan de wereld nagelaten: vooroordelen. Alles begon weer opnieuw, precies zoals het toen een paar jaar geleden was. Dat was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Ik deed een zelfmoordpoging, maar faalde. Ik durfde niet, ik dacht niet dat er een weg zou zijn om nog meer pijn te lijden. Elke dag met tegenzin naar school, mijn spullen verstoppen of afpakken en er voor de lol mee overgooien. En als ik dichter dan twee meter bij iemand in de buurt kwam, liepen ze zo weg. Nu zal je je vast dingen voorstellen en zo voelde ik me ook: zwartgemaakt en achtergelaten. ps: niet mijn verhaal  

Reacties

Populaire posts van deze blog

kelvin